Praktyczna meteorologia: Nimbostratus
W naszym cyklu tekstów "Praktyczna meteorologia – chmury" przechodzimy do niskiego piętra chmur. Front ciepły jest tuż-tuż, nimbostratus to chmura spod której już poważnie, długotrwale i obficie pada.
W naszym cyklu opisaliśmy już chmury piętra średniego, cirrusy, cirrocumulusy czy cirrostratusy. Czas uzupełnić wiedzę o Nimbostratusy. To chmura warstwowa deszczowa w postaci ciemnoszarej jednolitej warstwy, zazwyczaj całkowicie zasłaniającej niebo. Złożona jest z kropel wody oraz kryształków lodu. Jej występowaniu towarzyszą ciągłe opady deszczu lub śniegu.
Dolna podstawa chmury występuje na wysokości 200-500 m, ale często pod podstawą występują jeszcze postrzępione chmury Stratus fractus (St fra) na wysokości rzędu 100-200 m, a nawet niżej. Grubość chmury jest bardzo duża i dochodzi do 4-6 km. Przez tak grubą chmurę nie prześwituje słońce.
Chmura powstaje w bezpośredniej bliskości frontu ciepłego. Masy wilgotnego powietrza wspinając się po powierzchni zimnego frontowego powietrza. Wilgoć skrapla się. Powstają coraz większe krople wody które nie mogąc utrzymać się we wstępującym powietrzu opadają na ziemię. W czasie drogi jeszcze się powiększają, powodując, że deszcz się robi rzęsisty.
Chmura też pojawia się na froncie chłodnym – razem z cumulonimbusami – oraz na froncie okluzji. Nimbostratus występuje zazwyczaj w chłodnych wycinkach niżu atmosferycznego. Jest to typowa chmura frontalna.
Nimbostratus nigdy nie daje burzy z piorunami, lecz zdarza się, że nimbostratusy ukrywają cumulonimbusy, tym groźniejsze, że niewidoczne. Czasami zdarza się, że znajdujący się wewnątrz nimbostratusa cumulonimbus indukuje energię w nimbostratusie i wtedy mamy do czynienia z wyładowaniami wewnątrzchmurowymi. Jest zjawisko rzadkie, ale możliwe.
Chmury te nie tworzą różnych gatunków i odmian.
CHCESZ BYĆ NA BIEŻĄCO? POLUB ŻAGLE NA FACEBOOKU
