Praktyczna meteorologia: CIRROSTRATUS
Gdy pogoda się zmienia ze słonecznej, wyżowej, w deszczowy niż, następną chmurą po Cirrusie jest Cirrostratus.
Cirrostratus znajduje się nieco niżej jak cirrus 6000 – 12000 m i jest cienką chmurą warstwową. Cirrostratusy nigdy nie zasłaniają słońca, choć mogę powodować zjawisko halo. Czasami chmury te są na tyle cienki, że można je całkowicie przegapić (bardzo trudno je odróżnić od niepokrytego nimi nieba). Spod tych chmur nigdy nie pada.
Podobnie jak Cirrusy, Cirrostratusy zbudowane są z lodu, składając się głównie z kryształków lodu w kształcie blaszek. Cirrus zbudowany jest z kryształków lodu w formie heksagonalnych (sześciokątnych) płytek lub kolumn.
To właśnie kształt kryształków lodu powoduje powstawanie zjawiska halo wokół słońca lub księżyca, które to jest często jedynym wyraźnym dowodem istnienia Cirrostratusa.
Chmury mogą także towarzyszyć frontowi zimnemu, a dokładniej, Cumulonimbusom. Jeśli kowadło Cumulonimbusa rozpościera się wystarczająco wysoko, a tak często jest, to z jego wysokich części mogą tworzyć się chmury Cirrostratus.
W zasłonie tworzącej chmurę Cirrostratus można obserwować efekt prążkowania – takie chmury nazywa się wtedy Cirrostratus undulatus (Cs un).
Kolejny odcinek cyklu "Praktyczna meteorologia - chmury" niebawem na naszej stronie.
CHCESZ BYĆ NA BIEŻĄCO? POLUB ŻAGLE NA FACEBOOKU
