Znaki, których nikt nie widział

Ze wstydem przyznaję, że dopiero teraz wpadło mi do ręki, i świadomości, Rozporządzenie Rady Ministrów z 6.05. 1997 r. w sprawie warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne, opublikowane w Dz. U. Nr 57 z dnia 7 czerwca 1997 r., poz. 358.

Wprawdzie ani ja, ani nikt ze znanych mi przyjaciół wodniaków nie znał treści tego rozporządzenia, ani nigdy i nigdzie nie widział cytowanych w nim oznakowań, ale jest to obowiązujący dokument, który - jak się domyślam - pewnie powstał zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej. Trzeba więc go omówić...

Kąpieliska - po nowemu!
Dwa pierwsze rozdziały tego rozporządzenia dotyczą tematyki, którą nasz miesięcznik się nie zajmuje, tj. narciarstwa i turystyki górskiej. Rozdział trzeci oraz uzupełniający go Załącznik nr 4 jest już dla żeglarzy bardziej interesujący, chociaż mówi o obowiązkach organizatorów kąpielisk, pływalni oraz imprez i zawodów pływackich. Dzieli on kąpieliska na zorganizowane i prowizoryczne. Tymi "zorganizowanymi" są, praktycznie rzecz biorąc, profesjonalne kąpieliska i wymogi ich organizacji, wyposażenia, czyszczenia, obsady ratowniczej mogą żeglarzy nie obchodzić.
Jednak miejsce kąpieli uczestników np. obozu żeglarskiego może być (zwłaszcza w przypadku nieszczęścia) potraktowane przez prawników i urzędników jak kąpielisko prowizoryczne, które omawiane rozporządzenie definiuje jako "teren położony nad obszarem wodnym, z plażą, na stałe przystosowany do kąpieli, wyposażony w urządzenia sanitarne oraz inne urządzenia, jak: pomosty, natryski, szatnie". Dlatego na wszelki wypadek namawiam kierowników obozów do zapoznania się z wymogami stawianymi tym kąpieliskom i ich wyposażeniu (jedna łódź wiosłowa na 100 m linii brzegowej, koła ratunkowe, rzutki, lornetka itp.). Trzeba też np. wiedzieć, że na lokalizację kąpieliska musi się zgodzić WOPR, lokalny samorząd, inspektorat żeglugi lub Urząd Morski oraz Państwowa Inspekcja Sanitarna, że prąd wody nie może przekraczać 1 m/s (co uniemożliwia w praktyce lokalizację kąpielisk nad wieloma rzekami), że miejsca niebezpieczne należy oznaczyć znakami, które pokazujemy obok, za Załącznikiem nr 5.

Uwaga - zimna woda!
Nie możemy się powstrzymać od uśmiechu, patrząc na znak ostrzegający przed zimną wodą i będziemy wdzięczni czytelnikom za wszelkie sygnały informujące nas, jeśli ten lub inny znak przytoczony w omawianym Rozporządzeniu gdzieś zauważą.
Załącznik nr 6 do Rozporządzenia zawiera "wykaz sprzętu medycznego, leków i artykułów sanitarnych, w które powinny być wyposażone pływalnie i kąpieliska", a więc pewnie i nasze. Wymieniono m.in. aparat i maseczki do sztucznego oddychania, inhalator tlenowy przenośny, termometr itp.
Polecam żeglarzom Załącznik nr 7 "Szczegółowe zasady bezpieczeństwa osób biorących udział w imprezach żeglarskich". Mają one charakter ogólny i są dość oczywiste, za to precyzyjnie wymieniają liczbę jachtów przypadających na jeden statek ratowniczy zależnie od akwenu.

Jak wyglądają nowe znaki?
Cytowane tu Rozporządzenie Rady Ministrów z 6 maja 1997 r. zawiera Załącznik prezentujący opisywane znaki, różniące się wyraźnie od tych znanych nam z brzegów jezior i kanałów. Kształt tych znaków (znaki zakazu " okrągłe w czerwonej obwódce, ostrzegawcze " trójkątne) odbiega od kwadratowych oznakowań tego typu stosowanych na drogach wodnych, nawiązując wyraźnie do "lądowych" znaków drogowych. Poniżej prezentujemy najważniejsze z nich (pełny ich wykaz: www.abc.com.pl/serwis/du/1997/0358.htm).
A tak nawiasem mówiąc - może niektórzy z nas po lekturze tego tekstu przestaną wreszcie mylić kwadratowy znak z przekreśloną śrubą, oznaczający zakaz poruszania się jednostek z napędem mechanicznym z przekreślonym kółkiem z czerwoną obwódką obrazującym trąbkę i jacht motorowy na żółto-niebieskim tle, oznaczającym zgodnie z nowymi przepisami strefę ciszy...