Pomagamy prawodawcom!

USTAWA
z dnia ..............
o żeglarstwie rekreacyjnym
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady bezpiecznego uprawiania żeglugi rekreacyjnej, zasady uzyskiwania dokumentów uprawniających do prowadzenia jachtów, tryb rejestracji tych jednostek oraz ich minimalne wyposażenie.
 2. Sprawy rejestracji jachtów używanych do współzawodnictwa sportowego oraz ich wyposażenia i kwalifikacji osób kierujących takimi jachtami regulują odrębne ustawy.
 Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) Rekreacyjna jednostka pływająca - jednostkę pływajacą każdego typu przeznaczona do celów rekreacyjnych, o długości kadłuba od 2,5 m do 24 m mierzonej w sposób określony w przepisach wykonawczych do ustawy z dnia (...) o systemie oceny zgodności (Dz. U. ...), mających do niej zastosowanie, niezależnie od rodzaju jej napędu za wyjątkiem:
a) kajaków i kanadyjek, gondoli i rowerów wodnych,
b) łodzi wiosłowych
c) desek windsurfingowych,
d) desek surfingowych, w tym desek surfingowych z napędem mechanicznym,
e) rekreacyjnych jednostek doświadczalnych,
f) jednostek zanurzalnych.

2) Jacht motorowy - rekreacyjna jednostka pływająca o napędzie mechanicznym, w tym także łódź pneumatyczna o napędzie mechanicznym, poduszkowiec i wodolot, a także skuter wodny niezależnie od wielkości. Jacht motorowy może być wyposażony w inny niż mechaniczny napęd pomocniczy.
3) Jacht żaglowy - rekreacyjna jednostka pływająca o napędzie żaglowym lub innym rodzajem pędnika wykorzystującego energię wiatru. Jacht żaglowy może być wyposażony w pomocniczy napęd mechaniczny.
4) Jednostka szybka - jacht motorowy technicznie zdolny do rozwijania prędkości po wodzie większej niż 20 km/h.
5) Żeglarstwo rekreacyjne - żeglarstwo uprawiane na rekreacyjnych jednostkach pływajacych niezwiązane z zarobkowym przewozem osób i towarów, a także nie związane z współzawodnictwem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia (...) o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. ...).
6) Kierowanie jachtem - pełnienie funkcji kierownika statku w rozumieniu ustawy z dnia (...) o żegludze śródlądowej (Dz. U. ..) lub kapitana statku w rozumieniu ustawy z dnia (...) kodeks morski (Dz. U. ..).
7) Żegluga prowadzona pod nadzorem - żegluga w porze dziennej na akwenie, na którym jest prowadzona ciągła obserwacja, przy zapewnieniu możliwości podjęcia na tym akwenie natychmiastowej akcji ratowniczej z wykorzystaniem łodzi ratunkowej oraz odpowiedniego sprzętu ratunkowego i wyposażenia technicznego, a w przypadku jednostek szybkich będących skuterami wodnymi także możliwość natychmiastowego wyłączenia silnika.
8) Międzynarodowe świadectwo kompetencji - należy przez to rozumieć International Certificate of Competency, o którym mowa w rezolucji nr 14 i 40 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE).
9) Międzynarodowy certyfikat jachtowy - należy przez to rozmieć International Certificate for Pleasure Craft, o którym mowa w rezolucji nr 13 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE).

 Rozdział 2
 Kwalifikacje żeglarskie.
 Art. 3. 1. Kierowanie jachtem wymaga posiadania odpowiedniego przygotowania, przestrzegania zasad bezpieczeństwa oraz posiadania odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych Międzynarodowym Świadectwem Kompetencji stosownej kategorii z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Nie wymaga się posiadania Międzynarodowego Świadectwa Kompetencji do kierowania jachtem od osób:
1) kierujących jachtem żaglowym lub motorowym o długości nie przekraczającej 12 m i nie będącym jednostką szybką, które ukończyły 13 lat. Kierowanie jachtem motorowym lub żaglowym przez osoby niepełnoletnie winno odbywać się pod nadzorem osoby dorosłej.
2) posiadających:
a) patent żeglarski, o którym mowa w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia (...) o żegludze śródlądowej (Dz. U. ..), uprawniaj¹cy do kierowania statkiem żeglugi sródlądowej;
b) dyplom oficerski żeglugi morskiej w służbie pokładowej, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia (...) o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. ..);
3) uprawnienia do kierowanie jachtem uzyskane na mocy art. 53a. ustawy z dnia o kulturze fizycznej (Dz.U....) w zakresie określonym przez te uprawnienia;
4) posiadających uznawane na zasadzie wzajemności, świadectwa kwalifikacji żeglarskich wydawane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie w określonym przez te uprawnienia.
   3. Kierowanie jachtem o innej niż polska przynależności, na polskich obszarach morskich, wymaga spełnienia przepisów prawa kraju przynależności, dotyczących kwalifikacji żeglarskich.

 Art. 4. Ustala się następujące rodzaje Międzynarodowych świadectw Kompetencji:
1) śródlądowe:
a) motorowe I - dla kierujących jachtami motorowymi nie będącymi jednostkami szybkimi,
b) motorowe II - dla kierujących jachtami motorowymi i jednostkami szybkimi,
c) żaglowe - dla kierujących jachtami żaglowymi.
2) morskie:
a) motorowe I - dla kierujących jachtami motorowymi nie będącymi jednostkami szybkimi,
b) motorowe II - dla kierujących jachtami motorowymi i jednostkami szybkimi,
c) żaglowe - dla kierujących jachtami żaglowymi.

  Art. 5. 1. Międzynarodowe Świadectwo Kompetencji, o którym mowa w art. 3, może być wydane osobie:
1) która zdała z wynikiem pozytywnym egzamin wykazując się umiejętnościami praktycznymi i wiedza żeglarską na poziomie określonym do właściwego rodzaju świadectwa,
2) która ukończyła 16 rok życia,
3) Zdolnej fizycznie i psychicznie do kierowania jachtem, w szczególności, władającej wystarczająco zmysłami wzroku i słuchu,
4) Osobom, które ukończyły 13 rok życia może być wydane Krajowe Świadectwo Kompetencji, które potwierdza analogiczny zakres kwalifikacji jak dla Międzynarodowego Świadectwa Kompetencji. Takie Krajowe Świadectwo Kompetencji może być bez dodatkowych formalności wymienione na Międzynarodowe Świadectwo Kompetencji po ukończeniu 16 roku życia.
 2. Egzaminy przeprowadzają podmioty, które zapewniają właściwe zaplecze techniczne zapewniające możliwość potwierdzenia kwalifikacji na poziomie co najmniej minimum kompetencyjnego oraz systemu kontroli przebiegu egzaminów w tym także podmioty uprawnione do przeprowadzania egzaminów umożliwiających uzyskanie międzynarodowego certyfikatu kompetencji przez państwo będące stroną Rezolucji nr 40 EKG ONZ.
 3. Egzamin składa się z pisemnej testowej części teoretycznej oraz części praktycznej. W przypadku poszerzania zakresu kompetencji egzamin nie obejmuje modułów uprzednio zaliczonych.
 4. Za przeprowadzenie egzaminu i wydanie zaświadczenia podmioty pobierają opłaty w wysokości przez siebie ustalonej, nie większej niż 100 zł za egzamin teoretyczny i 150 zł za egzamin praktyczny.
 5. Międzynarodowe Świadectwa Kompetencji wydaje oraz prowadzi ich rejestr starosta po przedstawieniu następujących dokumentów:
1) zaświadczenia od podmiotu przeprowadzającego egzamin potwierdzajacego pomyślne jego zdanie,
2) dokumentu tożsamości,
3) fotografii o wymiarach 3,5 x 4,5 cm, przedstawiającą osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami w taki sposób, aby ukazywała głowę w pozycji lewego półprofilu i z widocznym lewym uchem, z zachowaniem równomiernego oświetlenia twarzy.
4) oświadczenie o stanie zdrowia zadowalającym wymagania ust 1 pt. 3,
5) zgodę rodziców lub opiekunów w przypadku osób niepełnoletnich.
 6. Wydanie i odmowa wydania Międzynarodowego Świadectwa Kompetencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
 7. Za wydanie Międzynarodowego Świadectwa Kompetencji pobiera się opłaty wysokości 50 zł, przy czym opłaty dla uczniów i studentów w wieku do 26 lat podlegają obniżeniu o 50%.
 8. Minister właściwy do spraw żeglugi powiadamia sekretariat EKG ONZ o zaakceptowaniu rez. nr 40 wraz ze szczegółami określonymi w rezolucji oraz określi, w drodze rozporządzenia warunki jakie mają spełnić podmioty przeprowadzające egzaminy kompetencyjne, tryb przeprowadzania egzaminu, tryb kontroli nad prawidłowym przebiegiem egzaminu, wzory Międzynarodowych świadectw Kompetencji zgodne z załącznikiem nr 3 oraz minima kwalifikacyjne objęte egzaminem, zgodne z załącznikiem Nr 1 do rezolucji nr 40 EKG ONZ (UNECE).
9. Wykaz modułów wymaganych na poszczególne rodzaje świadectw kompetencji zawiera załacznik Nr 1 do ustawy.
Rozdział 3
Tryb rejestracji rekreacyjnych jednostek pływających i ich minimalne wyposażenie.
 Art. 6. 1. Jachty podlegają, z zastrzeżeniem ust. 4-6, obowiązkowi rejestracji i oznakowania.
 2. Zgłoszenia do rejestru, o którym mowa w ust.1, należy dokonać:
1) przed rozpoczęciem użytkowania nowobudowanej rekreacyjnej jednostki pływającej,
1) w terminie 60 dni od daty zakupu na terenie kraju,
2) w terminie 60 dni od daty przekroczenia granicy RP w przypadku zakupu poza granicami kraju.
 3. Rejestr prowadzi starosta własciwy dla siedziby własciciela jachtu.
 4. Z obowiązku rejestracji zwolnione ss jachty spełniajace jeden z poniższych warunków:
1) o długości do 12 m;
2) uprawiajace żeglugę wyłacznie na akwenach innych niż śródlądowe drogi wodne oraz nie uprawiające żeglugi morskiej;
3) wpisane do rejestru jachtów sportowych;
4) wpisane do rejestru okrętowego;
5) wpisane do rejestru innego kraju.
 5. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 4, nie mają zastosowania wobec jachtów używanych do działalności gospodarczej polegajacej na ich wynajmowaniu.
 6. Jachty zwolnione z obowiązku rejestracji i niewpisane do innego rejestru winny być oznaczone na kadłubie w sposób czytelny:
1) Imieniem i nazwiskiem oraz adresem zamieszkania jeżeli właścicielem, współwłaścicielem posiadającym największy udział lub wyznaczona osobą przez współudziałowców w przypadku równych udziałów jest osoba fizyczna nieprowadzaca działalności gospodarczej.
2) Nazwa firmy i adresem siedziby jeżeli właścicielem, współwłaścicielem posiadającym największy udział lub wyznaczoną osobą przez współudziałowców w przypadku równych udziałów jest osoba prawna lub przedsiębiorca.
 7. Jachty zwolnione z obowiązku wpisu oraz będące w budowie, mogą być wpisane do rejestru oraz wykreślone z rejestru na wniosek właściciela.
 8. Jachty zwolnione z obowiązku wpisu do rejestru, o przynależności państwowej polskiej mają prawo do noszenia polskiej bandery.
 9. Wpis do rejestru, wykreślenie z rejestru oraz odmowa wpisu następuje w drodze decyzji administracyjnej
 10. Na podstawie wpisu do rejestru starosta wydaje Międzynarodowy Certyfikat Jachtowy potwierdzający przynależność państwową rekreacyjnej jednostki pływaj¹cej.
 11. Osoby, obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, mogą zarejestrować jacht w rejestrze o którym mowa w ust. 1, pod warunkiem ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń będącego osoba będacą rezydentem na terenie RP oraz posiadającego pełną zdolnosć do czynności prawnych.
 12. Za wydanie międzynarodowego certyfikatu jachtowego pobierana jest opłata w wysokości 50 zł.
 13. Minister właściwy do spraw żeglugi określi, w drodze rozporządzenia, tryb rejestracji jachtów oraz wzór międzynarodowego certyfikatu jachtowego z uwzględnieniem wymogów rezolucji nr 13 EKG ONZ (UNECE).

 Art. 7. 1. W trakcie żeglugi jacht powinien posiadać, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej:
1) Podczas uprawiania żeglugi po wodach śródlądowych oraz morskich wodach osłoniętych, a także uprawiania żeglugi pod nadzorem:
a) sprzęt ochrony osobistej zabezpieczający przed utonięciem, w rozumieniu przepisów wykonawczych do ustawy z dnia (...) o systemie oceny zgodności (Dz. U. ..), dla każdego członka załogi. Do czasu zużycia dopuszcza się do użytkowania osobiste kamizelki ratunkowe i asekuracyjne dopuszczone do obrotu przed dniem 1 V 2004 r.,
b) koło ratunkowe lub inne funkcjonalnie zbliżone urządzenie ochrony osobistej zabezpieczające przed utonięciem, dla jachtów o długości powyżej 8 m lub posiadających kabinę,
c) gaśnicę, w przypadku posiadania napędu mechanicznego lub źródła otwartego ognia,
d) rezerwowy napęd (wiosło, pagaj) dostosowany do wielkości,
e) linę cumowniczą,
f) urządzenie do wylewania wody z kadłuba lub czerpak
2) Podczas uprawiania żeglugi morskiej prócz wyposażenia wymienionego w punkcie 1 dodatkowo:
a) kompas,
b) pirotechniczne środki wzywania pomocy w ilości: jedna pławka dymna wydzielająca dym koloru pomarańczowego oraz trzy rakiety koloru czerwonego. Środki pirotechniczne mog¹ być typu przewidzianego dla jednostek sportowych i rekreacyjnych,
c) urządzenie do sygnalizacji akustycznej.
3) Podczas uprawiania żeglugi w porze nocnej prócz wyposażenia wymienionego w punkcie 1 i odpowiednio 2 dodatkowo światła wymagane odrębnymi przepisami dla danego typu jednostki oraz wodoodporne źródło światła.
2. jacht o innej niż polska przynależności, powinien być wyposażony zgodnie z przepisami prawa kraju przynależności z zastrzeżeniem ust. 3.
3. W zakresie określonym odrębnymi ustawami, administracja morska i sródlądowa, może określić inne wyposażenie wymagane na obszarach portów, kanałów i wąskich przejściach.

 Art. 8. 1. Jachty używane wyłącznie do współzawodnictwa sportowego mogą uprawiać żeglugę rekreacyjną pod warunkiem posiadania minimalnego wyposażenia, o którym mowa w art. 7.
2. Jachty o których mowa w ust. 1 o przynależności państwowej polskiej mają prawo do noszenia polskiej bandery.

 Rozdział 4
 Zasady bezpieczeństwa
 Art. 9. 1. Osoba kierujaca jednostka szybką, jeżeli nie ukończyła 18 lat, może realizować uprawnienia wynikające z posiadanego świadectwa kwalifikacji tylko pod nadzorem osoby, pełnoletniej, posiadającej świadectwo kwalifikacji uprawniające do kierowania jednostkami szybkimi.
2. Nadzór o którym mowa w ust. 1 powinien w szczególności dawać możliwość zdalnego wyłaczenia napędu skuterów wodnych.
 Art. 10. 1. Osoba kierująca rekreacyjna jednostka pływajacą jest obowiązana do upewnienia się, że posiada ona wyposażenie, o którym mowa w art. 7 właściwe do zamierzonego rejsu.
 2. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1 winno znajdować się w miejscu umożliwiającym jego natychmiastowe użycie.
 Art. 11. Wynajmujący rekreacyjną jednostkę pływającą jest obowiązany pouczyć najemcę o zasadach bezpieczeństwa związanych z użytkowaniem jej i zainstalowanych na niej urządzeń.

Rozdział 5
Przepisy karne
 Art. 12. Kto:
1) kieruje jachtem bez posiadania odpowiedniego świadectwa kwalifikacyjnego lub innego dokumentu uprawniającego do kierowania jachtem,
2) nie dopełnia obowiązku rejestracji lub oznakowania rekreacyjnej jednostki pływającej,
3) kieruje jachtem, gdy jednostka nie posiada wyposażenia, o którym mowa w art. 7,
podlega karze grzywny jak za wykroczenie.
 Art. 13. Czyny, o których mowa w art. 12 rozpatrywane są w trybie określonym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Rozdział 6
Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 14. W ustawie z dnia (...) o kulturze fizycznej (Dz. U. ..) Art. 53a otrzymuje brzmienie: 
 - Art. 53a 1. Prowadzenie rywalizacji sportowej w dziedzinie żeglarstwa wymaga posiadania odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa.
 2. Polskie związki sportowe właściwe dla danego rodzaju żeglarstwa, na podstawie wewnętrznych przepisów, przeprowadzaj¹ szkolenia, egzaminy oraz wydają dokumenty, o których mowa w ust. 1.
 3. Program szkolenia, tryb przeprowadzania egzaminów oraz zakres kompetencji dla poszczególnych dokumentów podlega uzgodnieniu z ministrem własciwym do spraw sportu.
 4. Jednostki pływające używane do współzawodnictwa sportowego podlegaja rejestracji we właściwym polskim zwiazku sportowym.
 5. Tryb rejestracji określają przepisy wewnętrzne właściwego polskiego związku sportowego.
 6. Dla innych organizacji o zasięgu regionalnym lub krajowym mających w zakresie działalności statutowej żeglarstwo ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
 Art. 15. W ustawie z dnia (...) o żegludze śródlądowej (Dz. U.....) wprowadza się następujące zmiany:
1) W art. 18:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Rejestr statków sportowych i rekreacyjnych regulują odrębne przepisy."
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Do rejestru, o którym mowa w ust. 1, może być wpisany statek stanowiący własność osoby lub osób fizycznych mających obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej innego niż Rzeczpospolita Polska, lub osoby prawnej mającej siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej innym niż Rzeczpospolita Polska po przedstawieniu dokumentu stwierdzającego prawo własności do statku oraz innych dokumentów, o których mowa w ust. 4"
2) W art. 19 skreśla się ust. 2
3) W art. 20 skreśla się ust. 4a, 4b, 4c
4) W art. 23 skreśla się ust.2
5) Skreśla się art. 24a
6) Skreśla się art. 34a
7) W art. 70 ust. 2 skresla się pkt. 2, 3.
8) W załączniku do ustawy skresla się w części III poz. 4, część IIIa, część Va.
 Art. 16. W ustawie z dnia (...) kodeks morski (Dz. U. ..) wprowadza się następujące zmiany:
1) Art. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Do statków morskich używanych wyłacznie do celów naukowo-badawczych stosuje się Kodeks morski z wyjątkiem przepisów o przewozie ładunku lub pasażerów oraz przepisów o awarii wspólnej."
2) W art. 23 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Rejestrację statków używanych wyłącznie do celów sportowych lub rekreacyjnych o długości kadłuba do 24 m regulują odrębne przepisy"
3) W art. 26:
a) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1 Za czynności rejestrowe, o których mowa w art. 23 § 1, pobiera się opłaty rejestrowe, które stanowią dochód powiatu."
b) Skresla się § 2.
 Art. 17. W ustawie z dnia (...) o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. ..) wprowadza się następujące zmiany:
1). Art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przepisów ustawy nie stosuje się do jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji, z zastrzeżeniem przypadków określonych w ustawie, a także jednostek wykorzystywanych wyłącznie do celów sportowych lub rekreacyjnych"
2). W art. 7 skreśla się ust. 4
3). W załączniku do ustawy skreśla się pozycje 15., 15.1 do 15.6 oraz pozycję 16.3

 Rozdział 7
 Przepisy przejściowe i końcowe
 Art. 18. 1. Patenty żeglarskie wydane przez PZŻ i PZMiNW przed dniem wejścia ustawy w życie zachowują swoją ważność w zakresie uprawnień, jakich dotyczyły.

2. Osoby posiadające patenty żeglarskie wydane przez PZŻ i PZMiNW które uzyskali przed dniem wejścia ustawy w życie, mogą uzyskać świadectwo kompetencji, o którym mowa w art. 3, bez zdania egzaminu pod warunkiem wniesienia opłaty oraz złożenia dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 5 pkt 2-3 w terminie 5 lat od dnia wejścia ustawy w życie, z zastrzeżeniem:
1) świadectwo kompetencji śródlądowe motorowe I i II - osoby posiadające patent sternika motorowodnego lub wyższy
2) świadectwo kompetencji śródlądowe żaglowe - osoby posiadające patent żeglarza jachtowego lub wyższy
3) świadectwo kompetencji morskie motorowe I i II - osoby posiadające patent starszego sternika motorowodnego lub wyższy
4) świadectwo kompetencji morskie żaglowe - osoby posiadające patent sternika jachtowego lub wyższy.
3. Osoby posiadające dokumenty o których mowa w art. 3 ust. 2 pt. 2 i 3 ustawy moga uzyskać świadectwo kwalifikacji, o którym mowa w art. 3, bez zdania egzaminu pod warunkiem wniesienia opłaty oraz złożenia dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 5 pkt 2-3.
 4. Rejestry statków przeznaczonych do uprawiania sportu lub turystyki prowadzone na podstawie art. 26 §2 ustawy z dnia (...) Kodeks morski (Dz. U. ..) oraz art. 18 ust. 2 ustawy z dnia (...) o żegludze śródlądowej (Dz. U. ..) z dniem wejście ustawy w życie staje się rejestrem jachtów używanych do rywalizacji sportowej, o którym mowa w art. 53a ustawy z dnia (...) o kulturze fizycznej (Dz. U. ..)
 5. Minister właściwy do spraw żeglugi, w porozumieniu z samorządami lokalnymi, określi, w drodze rozporządzenia, akweny, na których możliwa jest żegluga rekreacyjnymi jednostkami pływającymi dłuższymi niż 12 m, nie będącymi jednostkami szybkimi bez stosownego świadectwa kompetencji.
 6. Minister właściwy do spraw żeglugi określi, w drodze rozporządzenia, warunki, na jakich jest możliwa żegluga po morskich wodach wewnętrznych, w rozumieniu ustawy z dnia (...) o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. ...), rekreacyjnymi jednostkami pływającymi dłuższymi niż 12 m, bez stosownego świadectwa kompetencji.
 Art. 19. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA (ds. żeglugi)
z dnia ...
w sprawie trybu egzaminów, podmiotów przeprowadzających egzaminy oraz wzorów Międzynarodowych Świadectw Kompetencji
 Na mocy art. 5 ust. 8 ustawy z dnia (...) o żeglarstwie rekreacyjnym (Dz. U. ...) zarządza się co następuje
 § 1. 1. Sprawdzenie kwalifikacji do kierowania jachtami żaglowymi i motorowymi odbywa się w formie egzaminu składającego się z części teoretycznej i praktycznej i przeprowadzanego zgodnie z zasadami określonymi w rozporzadzeniu.
 2. Część teoretyczna egzaminu, obejmuje sprawdzenie znajomości przepisów żeglugi, oznaczenia dróg wodnych, podstawowych zasad nawigacji i locji i jest realizowana w sali egzaminacyjnej.
 3. Egzamin teoretyczny jest przeprowadzany w formie pisemnego testu.
 4. Egzamin teoretyczny składa się z 30 pytań:
a) do każdego z pytań zaproponowane są po trzy odpowiedzi,
b) jedna z odpowiedzi jest prawidłowa,
c) treść pytań i odpowiedzi opracowuje komisja egzaminacyjna,
d) warunkiem zdania egzaminu jest udzielenie poprawnej odpowiedzi na co najmniej 25 pytań.
 5. Część praktyczna egzaminu obejmuje sprawdzenie umiejętności wykonywania manewrów podstawowych w odniesieniu do rejonu uprawiania żeglugi.
 6. Egzamin odbywa się na jachcie o długości nie mniejszej niż 7 m w przypadku certyfikatu dotyczacego żeglugi śródlądowej i 9 m w przypadku certyfikatu dotyczącego żeglugi morskiej.
 7. Warunkiem przystąpienia do egzaminu praktycznego jest uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu teoretycznego, przy czym od dnia uzyskania tego wyniku nie może upłynąć okres dłuższy niż 12 miesięcy.
 8. Podczas przeprowadzania egzaminu praktycznego sprawdza się zdolność zastosowania wiedzy nautycznej i technicznej w praktyce obejmuj¹c¹ manewry, o których mowa w art. 5 ust. 3 ustawy.
 9. Egzamin praktyczny polega na wykonaniu zadań wyznaczonych przez egzaminatora zgodnie z techniką kierowania jachtu oraz zasadami bezpieczeństwa i przepisami regulującymi ruch na akwenach wodnych z uwzględnieniem ogólnych zasad nawigacji, w szczególności ustalenie pozycji i wybór bezpiecznego kursu..
 10. Osoba egzaminowana uzyskuje:
a) pozytywny wynik egzaminu, jeżeli poprawnie wykonała wyznaczone zadania
b) negatywny wynik, jeśli dwukrotnie nieprawidłowo wykonała to samo zadanie
 § 2. 1. Osoba ubiegająca się o certyfikat kompetencji przystępuje do egzaminu teoretycznego i praktycznego, pod warunkiem spełnienia wymogów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pt. 2 i 3 ustawy.
 § 3. 1. Przed przyst¹pieniem do egzaminu osoba ubiegająca się o certyfikat kompetencji w jednostce uprawnionej do jego przeprowadzania, zwanej dalej "osrodkiem egzaminowania", następujące dokumenty:
1) wniosek,
2) dowód uiszczenia opłaty za egzamin,
3) pisemną zgodę rodziców lub opiekuna, jeżeli nie ukończyła 18 lat.
 2. Ośrodek egzaminowania wystawia, po sprawdzeniu pod względem kompletnosci i poprawności wypełnienia, zaświadczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 4 pt. 1 ustawy, w terminie 3 dni, po uzyskaniu przez osobę pozytywnego wyniku egzaminu.
 3. W przypadku, gdy osoba egzaminowana zdała wyłącznie egzamin teoretyczny, ośrodek egzaminowania, w terminie 3 dni, wystawia zaświadczenie o uzyskaniu pozytywnego egzaminu teoretycznego.
 § 4. 1. Ośrodek egzaminowania wyznacza termin egzaminu i informuje zainteresowane osoby oraz starostę własciwego dla miejsca przeprowadzenia egzaminu teoretycznego oraz praktycznego, nie później niż 14 dni przed wyznaczoną datą, z zastrzeżeniem ust. 2.
 2. Ośrodek egzaminowania wyznacza dodatkowy termin egzaminu praktycznego, jeśli egzamin nie mógł się odbyć z powodu niesprzyjających warunków pogodowych.
 3. Starosta ma prawo wyznaczyć obserwatora egzaminu.
 4. W przypadku, gdy osoba, o której mowa w § 2, uzyskała negatywny wynik egzaminu teoretycznego lub praktycznego, albo nie przystąpiła do egzaminu, może ponownie przystąpić do egzaminu po wcześniejszym uiszczeniu odpowiedniej opłaty za egzamin.
 5. Osoba, o której mowa w ust. 3, obowiązana jest zgłosić się na egzamin w wyznaczonym terminie.
 6. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest ustalenie przez egzaminatora tożsamości osoby zgłaszającej się na egzamin, na podstawie posiadanego przez nią dowodu osobistego, tymczasowego dowodu osobistego, karty stałego pobytu lub paszportu.
 7. Egzaminator w zwiazku z wykonywanymi czynnościami jest uprawniony do:
1) legitymowania osób egzaminowanych,
2) żądania poddania się przez osobę egzaminowaną badaniu w celu ustalenia zawartości alkoholu w organizmie, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że osoba ta znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu.
 8. Za przeprowadzenie egzaminu odpowiada ośrodek egzaminowania. Ośrodek egzaminowania ma obowiązek nie dopuścić do egzaminu lub przerwać egzamin w razie niemożności rzetelnego i bezpiecznego przeprowadzenia egzaminu
 9. Egzamin zostaje przerwany przez egzaminatora, jeżeli w jego trakcie:
1) osoba egzaminowana nie panuje w wystarczającym stopniu nad jachtem,
2) dalsze prowadzenie jednostki zagraża bezpieczeństwu osób przebywających na jachcie lub osób trzecich.
 10. Egzamin może zostać przerwany:
1) na wniosek osoby egzaminowanej,
2) przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej lub obserwatora, w przypadku stwierdzenia, że zostały naruszone warunki bądź zasady przeprowadzania egzaminów.
 11. W przypadku, gdy egzamin został przerwany w trybie ust. 9 pkt. 1 uznaje się, że osoba uzyskała negatywny wynik egzaminu.
 § 5. 1. Podczas przeprowadzania egzaminu w sali egzaminacyjnej lub praktycznego na jachcie, mogą przebywać osoby zdające egzamin i egzaminatorzy przeprowadzający go a także inne osoby niezbędne do prawidłowego przebiegu egzaminu.
 2. Osoba, która przyst¹piła do egzaminu, może zgłaszać do starosty za pośrednictwem komisji egzaminacyjnej skargi i zastrzeżenia w razie niezgodności jego przebiegu z obowiązującymi przepisami - w terminie 7 dni od daty jego przeprowadzenia.
 § 6. 1. Egzaminy może prowadzić ośrodek egzaminowania, który zapewni:
1) miejsce umożliwiające przeprowadzenie egzaminu pisemnego,
2) odpowiednią liczbę egzaminatorów,
3) jachty odpowiedniej wielkosci przeznaczonymi do przeprowadzania egzaminów w liczbie umożliwiajacej obsługę egzaminów.
 § 7. 1. Zgodę, w drodze decyzji administracyjnej, na prowadzenie działalności w zakresie przeprowadzania egzaminów na świadectwa kompetencji wydaje starosta, po spełnieniu przez podmiot wymogów określonych w § 6.
2. Podmioty uprawnione do przeprowadzania egzaminów umożliwiających uzyskanie międzynarodowego certyfikatu kompetencji przez państwo będące stroną Rezolucji nr 40 EKG ONZ, o których mowa w Art. 5 ust. 2, zostają uznana w zakresie prowadzenia egzaminów i wydawania świadectw kwalifikacji żeglarskich, jeżeli
1). posiadają system egzaminowania zapewniający potwierdzenie kwalifikacji co najmniej na poziomie minimum kompetencyjnego oraz
2). system kontroli przebiegu egzaminów zapewnia ich przebieg zgodny z systemem egzaminowania,
albo jeżeli świadectwa kwalifikacji żeglarskich wystawiane przez zagraniczną organizację zostały uznane za odpowiadające międzynarodowemu certyfikatowi kompetencji przez państwo będące stron Rezolucji nr 40 EKG ONZ.
3. System egzaminowania podlega ocenie pod względem:
1). kontroli spełnienia warunków przystąpienia do egzaminu
2). wymaganego przygotowania i kwalifikacji egzaminatorów
3). niezależności egzaminatorów od jednostek prowadzących szkolenie
4). zakresu merytorycznego egzaminu
5). wymaganych w trakcie egzaminów pomocy dydaktycznych, wyposażenia i
sprzętu
6). stosowanej formy egzaminu i wskazań metodycznych
7). systemu oceniania, zasad prowadzenia egzaminów oraz stosowanej
dokumentacji procesu egzaminacyjnego, w tym jej archiwizacji
8). stosowanych wzorów dokumentów i świadectw oraz ich rejestracji.

 §8. 1. Egzaminatorem może być osoba, która:
1) ma pełną zdolnosć do czynnosci prawnych,
2) w dniu rozpoczęcia rejsu posiada uprawnienia do kierowania danym typem jachtu, niezależnie od wielkości jachtu na którym odbywa się egzamin, lub uprawnienia, o których mowa w art. 3 ust. 2 pt. 2 - 4 ustawy, nie krócej niż 3 lata,
3) uprawnienia, o których mowa w pt.2 nie mogą być węższe niż wynikające ze świadectwa kompetencji, na które przeprowadzany jest egzamin,
4) posiada odpowiednie doświadczenie żeglarskie odpowiadające akwenowi pływania, charakterystyce i wielkości jachtu, zainstalowanym na jachcie instalacjom i urządzeniom,
5) wykazała się ciągłoscią praktyki w przeci¹gu ostatnich pięciu lat nie mniej niż 150 godzin.
 2. Warunki o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4 także uznaje się za spełnione jeżeli osoba posiada:
1) licencję trenera lub instruktora, o której mowa w art. 45 ustawy z dnia (...) o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. ...)
2) uprawnienia instruktora własciwego polskiego związku sportowego
 § 9. 1. Jachty przeznaczone do egzaminowania powinny być:
1) sprawne technicznie,
2) oznaczone i wyposażone w sposób określony w art. 7 ustawy,
3) wyposażone w napęd mechaniczny zapewniający sprawne i bezpieczne wykonywanie zadań egzaminacyjnych.
 2. Osoby egzaminowane w czasie egzaminu praktycznego powinny być ubrane w odpowiednie środki ochrony osobistej zabezpieczające przed utonięciem.
 3. Egzamin praktyczny powinien być przeprowadzany przy użyciu jachtów:
1) stanowiących własność ośrodka egzaminowania lub będących w jego dyspozycji,
2) stanowiacych własność osoby egzaminowanej lub będącym w jej dyspozycji.
 § 10. Egzamin, przeprowadza komisja w składzie 3-osobowym z udziałem:
1) przewodniczącego komisji,
2) dwóch członków komisji.
 §11. Komisja egzaminacyjna sporządza protokół z egzaminu, który niezwłocznie przekazuje staroście własciwemu dla miejsca odbywania egzaminu.
 § 12. Wzór świadectwa kompetencji okresla załacznik nr 1 do rozporządzenia.
 § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA (ds żeglugi)
z dnia .......
w sprawie rejestru jachtów rekreacyjnych
 Na podstawie art. 6 ust.12 ustawy z dnia (...) o żeglarstwie rekreacyjnym (Dz. U......) zarządza się, co następuje:
 § 1. Rozporządzenie określa sposób i tryb prowadzenia rejestru jachtów rekreacyjnych oraz wzór dokumentu rejestracyjnego.
 § 2. 1. Jacht o których mowa w art. 2 ust. 2 albo 3 ustawy, zwany dalej "jachtem", należy zgłosić do polskiego rejestru jachtów przed rozpoczęciem jego eksploatacji.
 2. Zgłoszenia jachtu do rejestru dokonuje się na pisemny wniosek jego właściciela.
 3. Jacht, którego włascicielem jest osoba, o której mowa w art. 6 ust. 9 ustawy, zgłasza jej pełnomocnik.
 § 3. Zgłoszenie jachtu do rejestru powinno zawierać:
1) nazwę jachtu;
2) rok zakończenia budowy;
3) numer kadłuba lub numer identyfikacyjny kadłuba (HIN) - jeżeli został nadany;
4) okreslenie głównego materiału kadłuba;
5) długosć i szerokość jachtu;
6) rodzaj napędu głównego; rodzaj silnika (przyczepny lub wbudowany);
7) oznaczenie i adres właściciela lub wszystkich współwłaścicieli jachtu.
 § 4. Do zgłoszenia jachtu do rejestru należy dołączyć dokumenty potwierdzające dane zawarte w zgłoszeniu, a w szczególności:
1) odpis dokumentu stwierdzającego nabycie własności lub współwłasności jachtu, a dla jachtu budowanego systemem gospodarczym - pisemne oświadczenie budowniczego;
2) wypis z odpowiedniego rejestru sądowego, wskazujący imiona i nazwiska osób upoważnionych do działania w imieniu osoby prawnej - jeżeli właścicielem jachtu jest ta osoba.
 § 5. 1. W rejestrze wpisuje się nazwę jachtu proponowaną w zgłoszeniu, o ile nie sa to słowa powszechne uznane za wulgarne lub obraźliwe.
2. Nie wymaga się, aby nazwa była niepowtarzalna.
 2. Numer rejestracyjny jachtu tworzy skrót: literowe oznaczenie województwa, oznaczone przez wojewodę dwuliterowe oznaczenie starostwa, myślnik i kolejny numer z rejestru.
 3. Właściciela jachtu oznacza się przez podanie:
1) w odniesieniu do osoby prawnej - pełnej nazwy i siedziby osoby prawnej lub nazwy i siedziby jej zakładu głównego lub oddziału oraz numeru identyfikacji statystycznej REGON - jeśli został nadany;
2) w odniesieniu do osoby fizycznej - imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej, obywatelstwa oraz numeru PESEL, a w przypadku cudzoziemca - numeru i nazwy dokumentu potwierdzaj¹cego tożsamość oraz nazwy organu, który wydał ten dokument;
3) jeżeli jacht stanowi przedmiot współwłasności, podaje się rodzaj współwłasności.
 § 6. Po wpisaniu do rejestru jacht otrzymuje certyfikat jachtowy, będący dokumentem rejestracyjnym, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia.
 § 7. Certyfikat jachtowy uprawnia do noszenia polskiej bandery.
 § 8. 1. Właściciel jachtu jest obowiązany do pisemnego zgłoszenia zmiany okoliczności wpisanych w rejestrze lub nowych okoliczności podlegających wpisowi, w terminie 30 dni od dnia ich powstania, wraz z dowodami stwierdzajacymi te okoliczności.
 2. W razie niezgłoszenia przez właściciela okoliczności podlegających wpisowi do rejestru organ rejestrujący może dokonać wpisu z urzędu, zaznaczając to przy wpisie.
 3. Po wprowadzeniu zmian w księdze rejestrowej wystawia się nowy certyfikat.
 § 9. Własciciel jachtu obowiązany jest w sposób czytelny nanieść na burty jachtu jego nazwę oraz numer.
 § 10. Z rejestru wykreśla się jacht, który:
1) zatonął lub uległ zniszczeniu;
2) zaginął;
3) został wpisany do innego rejestru;
4) na podstawie art. 6, ust. 4 ustawy jest z obowi¹zku rejestracji zwolniony - na pisemny wniosek właściciela lub wszystkich współwłascicieli.
 § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA (ds. żeglugi)
z dnia ...
w sprawie wykazu akwenów, na których możliwa jest żegluga jachtami dłuższymi niż 12 m wyposażonymi w napęd mechaniczny pozwalający rozwijać prędkość do 20 km/h bez stosownego świadectwa kompetencji.
 Na mocy art. 19 ust. 6 ustawy z dnia (...) o żeglarstwie rekreacyjnym (Dz. U. ....) zarządza się co następuje:
 § 1 Na akwenach, których wykaz stanowi załącznik do rozporządzenia, kierujący jachtem nie musi posiadać świadectwa kompetencji pod następujacymi warunkami:
1) Długość jachtu nie przekracza 20 m
2) Cechy konstrukcyjne jachtu nie pozwalają osiągać prędkości większej niż 20 km/h
1) Żegluga odbywa się w porze dziennej, przy dobrej widoczności.
3) Kierujacy jachtem jest osobą posiadajacą pełną zdolność do czynności prawnych.
4) Kierujący jachtem jest jego właścicielem lub współwłaścicielem albo własciciel lub osoba przez niego upoważniona, udzieliła szczegółowego instruktażu prowadzenia jachtu oraz zapoznała kierującego z lokalnymi warunkami żeglugi.
 § 2 Rozporządzenie wchodzi z dniem ogłoszenia.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA (ds. żeglugi)
z dnia ......
w sprawie warunków, na jakich możliwa jest żegluga po morskich wodach wewnętrznych jachtami o długości przekraczającej 12 m bez stosownego świadectwa kompetencji.
 Na mocy art. 19 ust. 5 ustawy z dnia (...) o żeglarstwie rekreacyjnym (Dz. U. ...) zarządza się co następuje:
 § 1 Kierujący jachtem po morzu terytorialnym nie musi posiadać stosownego świadectwa kompetencji pod następującymi warunkami:
2) Długosć jachtu nie przekracza 16 m.
3) Jacht posiada wyposażenie, o którym mowa w art. 7 ustawy przewidziane dla jachtów uprawiających żeglugę morską.
4) Żegluga odbywa się w porze dziennej, przy dobrej widoczności i wietrze o sile do 5B.
5) Kierujący posiada świadectwo kompetencji dla danego typu jachtu na wody śródlądowe lub inny uznany dokument potwierdzający minima kwalifikacyjne dla danego typu jachtu
6) Kierujący jachtem jest osoba posiadajaca pełna zdolność do czynności prawnych.
7) Na pokładzie jachtu znajduje się dowolne urządzenie radiowe pozwalające nawiązać łączność, jak stacja UKF lub telefon komórkowy.
 § 2 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

 UZASADNIENIE
Celem wprowadzenia ustawy o żeglarstwie rekreacyjnym jest dostosowanie odnośnych przepisów do obecnej sytuacji prawno-społecznej w Polsce oraz przepisów międzynarodowych.
Obecnie obowiązujące regulacje prawne dotyczące uprawiania żeglarstwa pochodzą z okresu PRL. Obawa przed możliwością "opuszczenia" kraju przez żeglarzy oraz sytuacją, gdzie większość jachtów była "społeczna" spowodowało, że władze PRL postawiły szereg barier administracyjnych przed żeglarzami. Stad do dziś każda żeglująca osoba traktowana jest jak sportowiec, choć z rywalizacja sportowa najczęściej nie miała do czynienia, a jachty traktowane są jak niebywale skomplikowany środek transportu. Jaskrawym tego przykładem jest traktowanie przez polskie prawo jachtów morskich na równi ze statkami floty handlowej. Taki stan prawny utrudnia rozwój żeglarstwa, hamuje rozwój działalności gospodarczej w branżach związanych z żeglarstwem i turystyka wodną.
Coraz powszechniejszą praktyka wśród polskich żeglarzy jest zdobywanie uprawnień w innych krajach lub organizacjach. Popularne sa m.in. świadectwa ogólnoeuropejskie zgodne z ICC, państwowe Voditelj Brodice (VBr), organizacji międzynarodowych ISSA (International Sailing Schools Association) czy mające największy prestiż na świecie uprawnienia RYA (Royal Yachting Association). Uprawnienia prócz uznania dają o wiele większe uprawnienia żeglarskie niż patenty PZŻ i PZMiNW. Przykładowo VBr pozwala żeglować na jednostkach o wyporności 20 ton, a ISSA nie ogranicza wielkości jachtu, lecz wymaga, aby żeglować na nim rekreacyjnie, Warto wziąć pod rozwagę, że nieuznawanie w Polsce uprawnień innych organizacji lub krajów może spowodować działania retorsyjne i nieuznawanie przez te kraje i organizacje polskich patentów żeglarskich i motorowodnych.
Zlikwidowanie istniejących barier administracyjnych stworzy szansę szybszego rozwoju gospodarczego w wielu dziedzinach. Należy tu wymienić w szczególności modernizację i budowę nowych portów jachtowych, w szczególności w rejonach nadmorskich, niezwykle ubogich w zaplecze dla turystyki żeglarskiej. Pojawi się szansa dla upadających przedsiębiorstw rybackich na przeniesienie działalności do obsługi żeglarstwa. Ułatwienia w uprawianiu turystyki na barkach wpłyną na wzrost zainteresowania śródladowymi drogami wodnymi zastępując zamarły w poprzednich latach ruch towarowy. Większe zapotrzebowanie na jachty spowoduje rozwój przemysłu jachtowego i wzrost jego konkurencyjności na rynku międzynarodowym. Uporządkowanie spraw związanych z uznawaniem uprawnień wydanych w innych krajach, otworzy Polskę na turystów zagranicznych, dla których zarówno polskie morze, jak i akweny śródlądowe są obecnie trudno dostępne
Mając na względzie powyższe argumenty przedstawiamy do rozważenia Paniom i Panom Posłom projekt ustawy o żeglarstwie rekreacyjnym, wraz z projektami odpowiednich rozporządzeń.
Ustawa wprowadza do obiegu prawnego rezolucje Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 13 i 40 dotyczące zalecanych dokumentów, jakie powinny posiadać jachty, a także osoby je prowadzące. Powszechność tych dokumentów w Europie połączona z gwałtownym rozwojem turystyki i rekreacji wodnej wymusza ich wprowadzenie także w Polsce. Dodatkowo ustawa wprowadza możliwość uznawania uprawnień uzyskanych w innych krajach UE, a także uprawnień sportowych. Dodatkowo zmiana art. 53a ustawy o Kulturze fizycznej pozwoli na wydawanie, w żegludze krajowej, młodzieży w wieku 13 - 16 lat uprawnień do prowadzenia mniejszych łodzi. Wprowadzono także możliwość uprawiania żeglugi tzw. barkami na akwenach, na których nie występuje ruch jednostek profesjonalnych itp. dla osób bez świadectw kompetencyjnych. Rozwiązanie to wzoruje się na regulacjach przyjętych w niektórych krajach europejskich, gdzie taka forma turystyki jest bardzo popularna. O wprowadzenie takiego rozwiązania postulowało m.in. Stowarzyszenie Gmin Nadnoteckich.
Wprowadzono także możliwość uprawiania żeglugi po morskich wodach wewnętrznych (Zalew Szczeciński, Zalew Wiślany, Zatoka Gdańska) w ograniczonym zakresie przez osoby posiadające uprawnienia "śródlądowe". Warunki pogodowe (pora dzienna, wiatr o sile 5B i dobra widzialność) będą odpowiadały warunkom żeglugi po większych z jezior mazurskich. Należy wyjaśnić, że zaliczenie wód zalewów Wiślanego i Szczecińskiego do morskich wód wewnętrznych jest spowodowane przesłankami natury administracyjnej, chodzi więc o ułatwienia formalno-prawne dla statków morskich odwiedzających Polskie porty morskie w Elblągu i Szczecinie (Zalew Szczeciński przez administrację Niemiec traktowany jest jako akwen śródlądowy). Wyeliminowane zostają istotne niekonsekwencje obecnego systemu prawnego związanego z żeglarstwem w Polsce:
4). Osoba po ukończeniu 13 lat i uzyskaniu najniższego patentu uzyskuje uprawnienia do prowadzenia po wodach śródlądowych jachtów o długości do 20 m, a osoba pełnoletnia bez patentu może prowadzić jedynie małe jachty o długości do 5 m.
5). Brak konsekwencji i korelacji pomiędzy patentami na jachty żaglowe i motorowe, polegający na tym, że pierwszy stopień morski upoważnia do prowadzenia jachtów żaglowych o długości do ok. 10 m, a motorowych o długości do 24 m.
6). Eliminowane sa ograniczenia zasięgu pływanie, które i tak nie są możliwe do sprawdzenia oraz egzekwowania. Są one natomiast nagminnie przez żeglarzy łamane, bez negatywnych skutków dla bezpieczeństwa żeglugi, co negatywnie wpływa na wizerunek prawa  w społeczeństwie .
7). Wyeliminowane zostały obowiazkowe płatne przeglądy techniczne oraz przeglądy wyposażenia. Polska jest jedynym znanym krajem w Europie, który stosuje tak drastyczne i do niczego nie przydatne metody kontroli jachtów.
8). Wydawanie certyfikatów powierzone zostało administracji samorządowej, gdyż zapewnia to stosowanie odpowiednich standardów prawnych (na działalność związków sportowych wpływało wiele uzasadnionych skarg związanych z nieprzestrzeganiem procedur KPA, ochrony danych osobowych, stosowaniu prawa powielaczowego i uznaniowego, itp.).
9). Sprawy związane z jachtami typowo sportowymi (rejestracja, wyposażenie, kwalifikacje załogi), z uwagi na ich specyfikę, pozostawiono w gestii związków sportowych.
Sprawy żeglarstwa rekreacyjnego zebrane zostały w jednym miejscu, jachty ewidencjonowane sa w jednym rejestrze - bez podziału na jachty morskie i śródladowe (jest to podział u źródła sztuczny).
Zmiany wprowadzone projektem przyczynią się do rozwoju turystyki żeglarskiej, zwłaszcza w rejonach nadmorskich, a także zwiększy się zainteresowanie cudzoziemców polskim rynkiem czarterowym (obecnie obywatele innych państw muszą posiadać polski patent żeglarski, aby legalnie prowadzić jacht pod polska banderą), wyeliminuje także patologie obecnego systemu.
Koszty opłat ponosza zainteresowane osoby. Wpływy z tytułu wydawania dokumentów ICC i ICP zapewnią sfinansowanie przedsięwzięcia.