Nowe śmigłowce ratownicze dopiero po 2022 roku?! SAJ pyta ministra
"Kiedy można oczekiwać pojawienia się nowoczesnych, spełniających wszystkie warunki wynikające z potrzeb ratownictwa, śmigłowców SAR?" – pyta Minstra Obrony Narodowej Stowrzyszenie Armatorów Jachtowych. "Po rezygnacji z zakupu Caracali w 2015 roku MON zapowiadało szybki zakup kilku maszyn. To nie nastąpiło. Nawet gdyby podpisano kontrakt w 2018 roku, to uzyskanie sprawności operacyjnej przez śmigłowce będzie możliwe po 2022 roku" – alarmuje SAJ.
Reprezentujące polskich żeglarzy Stowarzyszenie Armatorów Jachtowych, w ślad za wystąpieniami z lat 2011 do 2017 zwraca się z uprzejmą prośbą o udzielenie informacji publicznej w następującej kwestii:
1. Czy postepowanie w sprawie nabycia śmigłowców ratowniczych (SAR) dla Marynarki Wojennej zostało uruchomione?
2. Jeśli tak, to kiedy jest przewidywany termin jego zakończenia?
3. Kiedy można oczekiwać pojawienia się nowoczesnych, spełniających wszystkie warunki wynikające z potrzeb ratownictwa, śmigłowców SAR?
Liczymy na konstruktywną odpowiedź i z góry dziękujemy
Pismo tej treści trafiło na biurko Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka. O co dokładniej chodzi?
Obecnie istnieją dwa punkty bazowania śmigłowców ratownictwa morskiego SAR, tj. 43. Baza Lotnictwa Morskiego w Gdyni i 44. Baza Lotnictwa Morskiego w Darłowie. Całodobowy dyżur ratowniczy pełni wyłącznie jednostka w Darłowie. Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej deklaruje prace drugiego punktu w porze dziennej. Jak wskazują specjaliści, to zdecydowanie za małe zabezpiecznie niemal 500-kilometrowego pasa polskiego wybrzeża.
Wynika to z braków sprzętowych oraz, jak głosi tajemnica poliszynela, braków kadrowych po odejściach ze służby, które miały miejsce w latach 2001-2017. Pamiętać należy, że w bazie powinien być jeden śmigłowiec gotowy do natychmiastowego startu, kolejny do postawienia w stan gotowości – i dla nich załogi, a zawsze jakieś maszyny są w przeglądach i serwisach. Ponadto część maszyn musi służyć po prostu do szkolenia.
W służbie jest 7 śmigłowców W3, które zostały w ostatnich latach zmodernizowane (pięć śmigłowców Anakonda oraz dwa Sokoły wyposażone identycznie jak Anakonda za wyjątkiem pływaków). Ich wyposażenie jest bardzo nowoczesne, słabością jest stosunkowo nieduży udźwig i zasięg oraz odporność na ciężkie warunki. Niezależnie od wykonanej modernizacji są to dość stare maszyny, choć obecnie spełniające wszystkie najnowsze wymogi.
Niezbędne są też cięższe maszyny, o większym udźwigu i zasięgu, zdolne do lotu w złych warunkach. Oba Mi-14 PŁ/R (nr 1009 i 1012) zostały wyprodukowane w 1983 r., mają więc już ponad 33 lata i są użytkowane dłużej niż producent przewidywał. Według dotychczasowych ustaleń jeden z nich miał zostać złomowany w bieżącym roku, a drugi w przyszłym. W roku 2016 pojawiła się koncepcja, aby przy kosztownych zabiegach "reanimacji technicznej" w WZL-1 w Łodzi przedłużyć ich użytkowanie do około 2021 roku. W ubiegłym roku jeden ze śmigłowców został odesłany do Świdnika. W służbie pozostaje jeden, którego resurs wkrótce wygasa.
Po rezygnacji z zakupu Caracali w 2015 roku MON zapowiadało szybki zakup kilku maszyn. To nie nastąpiło. Kilka kolejnych obietnic prawdopodobnie nie przełożyło się na konkretne działania. Obecnie, w nowej obsadzie kadrowej ministerstwa, zapewne jest koncepcja rozwiązania problemu. SAJ chciałby się coś dowiedzieć o zaawansowaniu spraw. Sprawa jest bardzo pilna. Nawet gdyby podpisano kontrakt w 2018 roku, to uzyskanie sprawności operacyjnej przez śmigłowce będzie możliwe po 2022 roku.
Załączony obrazek pokazuje stan z lat 2016-2017, jeśli wierzyć BLMW, dziś ma być lepiej. Ale to pokazuje skalę problemu – śmigłowiec, który leci z daleka, nie tylko traci czas na dolot.
Musi także zatankować. A tu chodzi o życie.
Andrzej Remiszewski
Pełna treść pisma Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych do Ministra Obrony Narodowej
