Na kursie - Ryga (Riga)

Ryga, stolica Łotwy to miasto ogromne, jak na takie małe państewko (1/5 powierzchni Polski). Ludność Rygi to 760 426 mieszkańców, czyli 42,8% populacji całego kraju.

Polacy na Łotwie mają znacznie korzystniejsze notowania niż na Litwie. W obliczu sowieckiej agresji w styczniu 1920 r. polska grupa operacyjna w sile 30 tysięcy żołnierzy z I i II Dywizji Piechoty Legionów, we współdziałaniu z jednostkami łotewskimi, rozpoczęła działania obronne. Tylko Polska przyszła Łotwie z bezinteresowną odsieczą. Estonia żądała zapłaty określonymi terytoriami, a Litwa wręcz odmówiła zgody na przemarsz wojsk polskich przez swe terytorium. No cóż, przyjaciół poznaje się w potrzebie...

Ryga
... jest dużym ośrodkiem przemysłowym z dużym portem morskim. Leży nad dużą Zatoką Ryską (90x70 Mm). Te rozmiary nie pozwalają na traktowanie tego akwenu jako wód osłoniętych. Cieśniny łączące ją z otwartym Bałtykiem były dość łatwe do upilnowania Ð stąd żeglarstwo łotewskie pod panowaniem Związku Radzieckiego istniało właśnie w Rydze. Śródlądowe zaplecze łotewskiego jachtingu stanowią Pojezierza Kurlandzkie i Inflanckie z mnóstwem jezior i jeziorek.
Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z 1198 r. W 1201 r. wzniesiono tu gród warowny jako punkt oparcia dla germańskich podbojów Inflant. Od XIII w. Ryga jest członkiem Hanzy. Na przełomie 1329-1330 pojawiają się Krzyżacy, a dominację Zakonu kończy jego sekularyzacja w 1561 r. Wówczas na okres półtora wieku, czyli do roku 1710, nastała tu Polska, kiedy to Łotwa przyłączona została do Rosji. Mimo takiego obrotu sprawy wpływy niemieckie w Rydze umacniały się w następnych stuleciach. Sytuacja polityczna Łotwy gmatwa się bardzo podczas I wojny światowej. Po obronieniu młodziutkiej niepodległości, właśnie w Rydze zawarto niezwykle ważny dla Europy, a dla II Rzeczpospolitej w szczególności, pokojowy traktat ryski, kończący zwycięską wojnę bolszewicko-polską i ustalający przebieg wschodniej granicy Polski.
Niepodległość ta przetrwała do 5 sierpnia 1940 r., kiedy to do Rygi wkroczyli czerwoni, a atak III Rzeszy na ZSRR jedynie zamienił okupanta. Postawa Łotyszy w tych latach różnie jest oceniana (powstał na przykład Legion Łotewski, walczący w mundurach Waffen SS).
Koniec wojny to ponowna okupacja sowiecka, ubrana w kamuflaż  Łotewskiej Republiki Socjalistycznej. Wojsko rosyjskie wymaszerowało z Rygi 31 sierpnia 1994 r.

Miasto
Stare miasto rozciąga się między katedrą a kościołem św. Piotra. Dobrym punktem orientacyjnym jest Pomnik Wolności, czyli monumentalna, dobrze zbudowana kobieta (Milda) z trzema gwiazdami w wzniesionych dłoniach. Są to tradycyjne symbole trzech historycznych krain Łotwy: Inflant, Kurlandii i Łatgalii. Za plantami secesyjne śródmieście z solidnymi, masywnymi kamienicami, które teraz są poddawane gruntownym remontom. Ryga w porównaniu do prowincji prezentuje się europejsko. Biuro informacji turystycznej Ð ul. Ratslaukums 6, e-mail: tourinfo@riga800.lv. Warto zobaczyć: wspomniany kościół św. Piotra z XIII w., zespół średniowiecznych kamieniczek, gildie kupieckie i mury obronne.

Informacje praktyczne
Niespodzianką okazuje się różnica czasu! Kiedy zegary ryskie wskazują południe, to na waszym zegarze okrętowym jest godzina 1100, tak jak w Gdańsku czy w Madrycie. W tym samym momencie zegary w Kłajpedzie i Tallinie pokazują godzinę... 1000! Miejscową walutą są łaty (Ls), w czerwcu 2001 r. pieniądze wymieniano w relacji 1 USD na 0,63 Ls.
Pomocy medycznej i stomatologicznej możecie szukać w Medical Centre Ð Elizabetes 57 (blisko przystani Andrejosta). Na tej samej ulicy, ale pod numerem 91/93 mieści się apteka, a w innym końcu Ambasada RP (numer domu - 2a).

Port
... ryski zajmuje 14 km dolnego biegu Daugavy. Wejście w koryto rzeki osłaniają od SW i od NE narzutowe falochrony. Głębokości w tym rejonie stale ulegają spłyceniom, zwłaszcza po długotrwałych sztormach, dlatego prawdopodobieństwo obecności pogłębiarek na wejściu jest spore. Odległość między głowicami falochronów - 2,2 kbl. Prąd rzeki Ð 1 do 2 węzłów.
W obrębie portu istnieje kilka przystani jachtowych. Najbliższą wejścia do portu jest przystań jachtklubu "Auseklis", położona na północnym brzegu koryta rzeki Audupe. Kolejne dwie to przystanie Jurasspeku Centrais Jahtklubs oraz wojskowego jachtklubu Mars Marine w Kanale Pilotowym (Loću). Tych przystani wam nie polecam z powodu dużej odległości od centrum miasta. Przystanie miejskie to Rigas Jahtklubs na zachodnim brzegu Daugavy, tuż przed mostem wantowym (takim jak w Gdańsku na Przeróbce) lub "Andrejosta" w basenie o tej samej nazwie, na tyłach pasażerskiego Dworca Morskiego. Polecam ten ostatni, bo choć czeka was zmaganie się z prądem rzeki, to do centrum miasta jest tuż...
"Andrejosta" powstała na miejscu sowieckiego "Marjaka". Teraz gospodarzem jest tu SuPortNet Latvia. Z bosmanem możecie już sobie e-mailować - arnis@lzs.apollo.lv Zaciszny basen z 300-metrowej długości  pomostem wzdłuż brzegu, dwa pływające pomosty poprzeczne. Do pierwszej ostrogi cumujecie burtą, do drugiej -  dziobem i rufą do pław. Cumowanie do pomostu brzegowego jest nieco kłopotliwe. Dziób do kei, rufa na... kotwicy.
Jachtklub dysponuje podstawowymi urządzeniami i instalacjami, to znaczy: prądem, wodą, sanitariatem, starożytnym żurawiem o udźwigu 1 tony. Dodatkowe atrakcje to: sklepik żeglarski, prowadzony przez bosmana, bar i minipływalnia. Sanitariat jest maleńki, a więc rano nie wolno wylegiwać się w kojach. Kto pierwszy, ten nie czeka!
Prognozy pogody wywieszane są na tablicy umieszczonej na wartowni ciecia (przy furtce). Opłata postojowa za 9-metrowej długości jacht wynosi 9 łatów (2001 r.).

Podejście
W panoramie dość płaskiego brzegu sylweta miasta i portu odcina się wyraźnie. Na pierwszym planie widać latarnię Daugagriva. Jest to okrągła biała wieża z czarnymi pasami. Świeci Fl.(2), 7,5s, na odległość do 18 Mm. Tor podejściowy dla poważnych statków obstawiony jest pławami o tej samej charakterystyce świateł, to jest odpowiednio zielonymi i czerwonymi błyskowymi o okresie 3 sekund. Tak samo świecą głowice falochronowe.
Tor podejściowy ma kierunek 1410. Wyznaczają go białe tarcze na kratowych wieżach. Szukajcie ich w bezpośredniej bliskości latarni. Nocą wprowadzać was będzie para zsynchronizowanych świateł czerwonych, izofazowych o okresie 5 sekund.
Do głowic falochronowych nie musicie podchodzić w osi nabieżnika, bo dla jachtów głębokości są bezpieczne w szerokim sektorze. Oczywiście nie zaniedbujcie studiowania mapy. Teraz wywołajcie na kanale 09 UKF "Riga Port Control", awizując wejście i przekazując informację, ze podążacie bezpośrednio do "Andrejosty". Tam was dopadną funkcjonariusze odpowiednich służb.

Zbliżając się do wejścia
... uważajcie na ewentualny dryf, ale prądy poprzeczne zazwyczaj nie przekraczają prędkości 1 węzła. Wchodząc na rzekę przy silniejszych wiatrach z NW możecie nadziać się na gwałtowny przybój, będący skutkiem zderzenia falowania wiatrowego z prądem rzeki. Niech was to nie zdziwi. Po wejściu między falochrony przechwyci was drugi nabieżnik - krk 1280 (czerwone tarcze oraz dwa białe światła błyskowe o okresie 2 sekund). To tylko pomocnicza informacja dla jachtów. Obserwujcie natomiast bacznie pławy oznakowania bocznego Ð podążając od jednej do drugiej, zawsze nieco bardziej na zewnątrz "krawężnika".
Po drodze miniecie kilka statków przy nabrzeżach, może nawet jakiś w ruchu. Raczej spokój. Zbliżając się do celu nocą nie zdziwcie się, że narożne światło Dworca Morskiego (przed którym macie skręcić w lewo) zobaczycie dopiero w odległości rzutu pomidorem. Przy nabrzeżu Dworca Morskiego, podczas dwóch dni naszego postoju na jego zapleczu, nie widzieliśmy żadnego promu, żadnego statku. Dworzec był zamknięty i raczej martwy.
Jeszcze o żegludze Daugavą! Tczewiakom lub obeznanym z problemami podróży rzekami nie ma co tłumaczyć, ale innym może przydać się przypomnienie, że nurt jest najszybszy, a przy brzegach prąd łagodnieje. Pławy postawiono dla statków o dużym zanurzeniu, ale z bezkrytycznym podejściem do nich (mapa!) nie przesadzajcie!