Monika Bronicka zakończyła karierę!

Informuję, że podjęłam decyzję o zakończeniu sportowej kariery. Dnia 31. grudnia 2004 roku do Sekretarza Generalnego Polskiego Związku Żeglarskiego, pana Zbigniewa Stosio, skierowałam pismo z podziękowaniami za wieloletnią współpracę, wspaniale przeżycia oraz szkołę życia, jaką otrzymałam dzięki uprawianiu tej dyscypliny sportu.

Przez wiele lat żeglarstwo było głównym motorem wydarzeń w moim życiu. Ten czas to wiele godzin ciężkich treningów, wiele startów, porażek i zwycięstw. To czas współpracy z wieloma fachowcami, z mediami i sponsorami. To czas poznawania świata i ludzi. To 8 lat startów jako zawodniczka Polskiej Kadry Olimpijskiej, a przede wszystkim czas startów w dwóch Igrzyskach Olimpijskich.

Lata te nauczyły mnie wiele, a przede wszystkim odpowiedzialności i konsekwencji w dążeniu do celów i mam nadzieję, że to zdobyte doświadczenie uda mi się wykorzystać w przyszłym życiu.

Dziś, po 20 latach od zdobycia pierwszego pucharu w klasie Optymist, podjęłam decyzję o zakończeniu swojej sportowej kariery. To najlepszy czas, by sprawdzić się w dorosłym życiu, by poznać smak prawdziwej pracy, nie tylko sportu. Aktualnie szkolę się, by zdobyć licencję na rzeczoznawcę majątkowego. To jest teraz moim głównym celem, jednakże żeglarstwo na zawsze pozostanie głęboko w sercu i może kiedyś uda mi się zrealizować cele związane z żeglarstwem morskim.

Przez te wszystkie lata współpracowałam i poznałam wielu ludzi, którym dziękuję za pomoc. W szczególności dziękuję rodzicom, dzięki którym zaczęłam uprawiać tą dyscyplinę i którzy nieustannie wspierali mnie w chwilach dobrych i chwilach porażek. Dziękuję moim trenerom: Janowi Bronickiemu, Mariuszowi Delgasowi oraz dr Zbigniewowi Jastrzębskiemu, za zaangażowanie, poświęcony czas, motywację i wiedzę, którą mi przekazywali.

Dziękuję sponsorom: stoczni jachtowej Delphia Yachts z Olecka, firmie Henri Lloyd z Brodnicy oraz firmie GUL z Warszawy. Dzięki ich pomocy mogłam rozszerzać swój plan treningowo-startowy i zawsze wiedziałam, że mogę liczyć na potrzebne wsparcie.

Nie osiągnęłabym tak wiele, gdyby nie macierzysty klub "BAZA Mrągowo", obecny AZS UWM Olsztyn, a przede wszystkim Polski Związek Żelarski, który umożliwia nam wszystkim przygotowania olimpijskie na wysokim poziomie.

Dzięki pomocy tych wymienionych, a także wielu innych ludzi, zdobyłam wiedzę i  doświadczenie, które sprawia, że z optymizmem wkraczam w nowe życie, życie bez sportu. I mam nadzieję, że w nim również będę odnosiła sukcesy, czego z okazji Nowego Roku, również wszystkim Państwu serdecznie życzę.