Asgard II zatonął!
Wczoraj na Zatoce Biskajskiej u wybrzeży Francji zatonęła jedyna irlandzka brygantyna szkoleniowa Asgard II. Irlandzkie i francuskie władze nie wykluczają prób wyciągnięcia jachtu, mimo że zatonął na głębokich wodach 20 mil od La Rochelle. 20 członków załogi zostało uratowanych przez francuskie służby. Nie są znane przyczyny zatonięcia.
Irlandzki żaglowiec szkoleniowy płynął z Falmouth do La Rochelle na targi żeglarskie. Zatonął o 8.25 rano na SW od Belle-Île-en-Mer. Załoga po stwierdzeniu nabierania wody opuściła jednostkę. Alarm ogłoszono o 2.30 rano. Kapitan Colm Newport powiedział, że obyło się bez żadnych obrażeń. Załoga w ciągu czterech - pięciu minut opuściła pokład i przesiadła się do tratw ratunkowych. Żeglarze musieli ewakuwać się w 20 minut po ogłoszeniu alarmu. Na brygantynie żeglowało 20 kursantów i pięć osób załogi. Wszyscy bezpiecznie zostali odstawieni do hotelu na Belle-Île-en-Mer. - Nie mam pojęcia, co spowodowało nabieranie wody. Głupotą byłoby spekulowanie na ten temat - powiedział kapitan Newport. - Stwierdziliśmy nagłe nabieranie wody, co spowodowało utratę stabilności jachtu - przyznał. Cała załoga kontaktowała się już ze swoimi najbliższymi. Chwalili "ciepłe" przyjęcie na wyspie, łącznie z ubraniem w ciepłe rzeczy. Mimo dobrych humorów mówili o traumie wydarzeń na Biskajach. Z Paryża na Belle-Île skierowała się irlandzka ambasador Anne Anderson.
Asgard II zarządzany był przez Irlandzki Komitet Żeglarstwa nadzorowany przez Ministra Obrony.
Asgarda II pamiętamy z 2003 roku z Gdyni, kiedy gościł w Polsce podczas Cutty Sark. Mogli na nim żeglować w zasadzie wszyscy chętni po ukończeniu 16 roku życia.
Rząd irlandzki został poproszony o wypełnienie luki, jaka pozostała po Asgardzie II. Władze mają zwrócić się do właścicieli dwóch żaglowców, by przejęły działalność po Asgardzie II. Minister Obrony Willie O'Dea powiedział, że rząd Irlandii ocenia sytuację. Według harmonogramu jacht w tym roku miał przed sobą jeszcze 15 rejsów do portów irlandzkich i szkockich. Te dwa wspomniane żaglowce irlandzkie to replika emigranckiego żaglowca z 1840 roku - Dunbrody (z baza w New Ross), który pierwszy rejs odbył w 2005 roku. Drugi zaś to Jeanie Johnston wybudowany w 2002 roku.
Alsgard II na TTSR 2007 w Szczecinie
Na komentarze Użytkowników reagujemy na bieżąco. Oczywiście Asgard II brał udział w The Tall Ships' Races 2007 w Szczecinie. Cumował przy Łasztowni w drugim szeregu po drugiej stronie mostu pontonowego niż Iskra i Fryderyk Chopin. Dziękujemy za zwrócenie uwagi!
Asgard II
7 marca 1981 roku w Arklow zwodowano piękną brygantynę - Asgarda II. W zamierzeniu miała kontynuować misję Asgarda, czyli być jednostką szkoleniowo-treningową dla młodzieży. Asgard II, mimo że był własnością Ministerstwa Obrony, nie stanowił wyposażenia Marynarki Wojennej. Podobnie jak Asgard zarządzany był przez Coiste an Asgard, tę samą, założoną w 1968 roku organizację. Na jej czele stał minister obrony, który pełnił funkcję prezesa.
Galionem była piękna postać Grainne Ni Mhaille (Grace O'Malley, czy też Granuaile) - legendarna postać XVI-wiecznej "królowej piratów" - Mayo.
Historia Asgarda
Asgard (kecz gaflowy) został zaprojektowany i zbudowany w 1905 roku przez Colina Archera w Larviku. Był prezentem ślubnym od państwa Osgoodów z Bostonu w USA dla ich córki Mary, która wyszła za mąż za Erskine'a Childersa - ojca późniejszego prezydenta Childersa.
Asgard w języku staronorweskim znaczy "dom bogów".
W lipcu 1914 roku Erskine i Mary Childersowie i czterech innych żeglarzy na pokładzie popłynęli przez Morze Półncone do Hamburga po broń dla irlandzkich ochotników podczas I wojny światowej. Po trudnej podróży cargo dotarło do Howth 26 lipca. Dwanaście lat później pani Childers sprzedała Asgarda. Przeszedł przez ręce kilku armatorów, by w końcu, w 1961 roku trafił pod kuratelę rządu ze względu na bogatą przeszłość jedostki.
W 1968 roku rząd irlandzki utworzył komitet znany jako Coiste an Asgard. Jacht miał od tego momentu służyć jako jednostka treningowa dla młodzieży. Każdego roku Asgard wypływał na rejsy szkoleniowe aż do roku 1974. Pięć lat później przeprowadzono go Kilmainham, gdzie został udostępniony zwiedzającym jako statek-muzeum.
